معلوم شد جمجمه های کشیده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیبی هستند

تصویری: معلوم شد جمجمه های کشیده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیبی هستند

تصویری: معلوم شد جمجمه های کشیده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیبی هستند
تصویری: فرازمینی‌ها (دیسک های اسرارآمیز🎃جمجمه پاراکاس)👽⚡💫 2024, مارس
معلوم شد جمجمه های کشیده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیبی هستند
معلوم شد جمجمه های کشیده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیبی هستند
Anonim
معلوم شد جمجمه های بیرون زده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیب و غریب هستند - DNA ، جمجمه. جمجمه کشیده
معلوم شد جمجمه های بیرون زده از صحرای پاراکاس دارای DNA عجیب و غریب هستند - DNA ، جمجمه. جمجمه کشیده

صحرای پاراکاس در شبه جزیره ای در استان پیسکو ، در ساحل جنوبی پرو واقع شده است. در اینجا در سال 1928 بود که باستان شناس پرویی جولیو تلو به یک کشف شگفت انگیز دست یافت. او یک گورستان وسیع با طراحی هنری را کشف کرد ، با گورهایی که بقایای افراد دارای بزرگترین جمجمه کشیده در جهان را شامل می شد! هیچکس قبلاً چنین جمجمه ای پیدا نکرده بود. آنها به عنوان "جمجمه پاراکاس" شناخته شدند.

تصویر
تصویر

در مجموع ، تلو حدود 300 مورد از این جمجمه ها را پیدا کرد که باید حدود 3000 سال قدمت داشته باشند. اخیراً DNA روی یکی از جمجمه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. برایان فاستر ، متخصص ، اطلاعات اولیه ای در مورد جمجمه های مرموز ارائه داد.

در بیشتر موارد ، جمجمه های کشیده نتیجه تغییر شکل عمدی جمجمه با بستن یا صاف شدن سر و در معرض قرار گرفتن آن در مدت زمان طولانی است. این اثر با بستن سر بین دو تخته یا کشیدن سر با یک پارچه به دست آمد. این روش به طور طبیعی شکل جمجمه را تغییر داد ، اما حجم ، وزن و سایر خصوصیات جمجمه انسان بدون تغییر باقی ماند.

تصویر
تصویر

با این حال ، این مورد در مورد جمجمه های پاراکاس صدق نمی کند. آنها 25 درصد بزرگتر و 60 درصد سنگین تر از جمجمه های معمولی انسان هستند! این بدان معناست که جمجمه پاراکاس نمی تواند عمداً به روشی که در بالا توضیح داده شد ، با استفاده از بشقاب یا پارچه تغییر شکل داده باشد. علاوه بر این ، این جمجمه ها تنها یک سطح آهیانه ای دارند ، در حالی که جمجمه های انسان دارای دو سطح (بیرونی و داخلی) هستند. و از آنجا که ویژگی های این جمجمه ها ناشی از تغییر شکل عمدی نیست ، دلیل طولانی شدن جمجمه ها یک راز باقی مانده است.

خوان ناوارو ، مالک و مدیر موزه تاریخ محلی پاراکاس ، که دارای 35 جمجمه پاراکاس است ، اجازه داد از پنج جمجمه نمونه برداری شود. فرایند نمونه گیری (مو ، دندان ، پوست ، استخوان) با استفاده از عکس و فیلم به دقت ثبت شد. نمونه هایی از این سه جمجمه برای متخصصان ژنتیک ارسال شد ، اما متخصصان ژنتیک تا پایان آزمایش ژنتیک هیچ گونه اطلاعاتی در مورد منشاء جمجمه ها ارائه ندادند.

توصیه شده: