زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko-Terrasny

تصویری: زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko-Terrasny

تصویری: زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko-Terrasny
تصویری: در جستجوی زمان ازدست رفته - بخش نخست از کتاب اول: کومبره - قسمت 1 2024, مارس
زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko-Terrasny
زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko-Terrasny
Anonim
زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko -Terrasny - زمان
زمان از دست رفته در ذخیره Prioksko -Terrasny - زمان

این حادثه عجیب در اوایل ژوئن 1980 رخ داد. ما ، دانش آموزان سال اول موسسه اقتصاد و ریاضیات مسکو ، با موفقیت در گذراندن جلسه (آن سال در پایتخت در رابطه با المپیک ، از قبل امتحان گرفتیم) ، برای چند روز پیاده روی به مکانهای نزدیک رفتیم ذخیره Prioksko-Terrasny.

تصویر
تصویر

این ذخیره در ساحل چپ Oka ، در منطقه Serpukhov در منطقه مسکو واقع شده است. آن مکانها طبیعت فوق العاده ای دارند. ما با تراموا رودخانه از بندر رودخانه جنوبی به آنجا رسیدیم و در اسکله ای کوچک دور فرود آمدیم. متأسفانه نام آن در حافظه من ماندگار نشد. به دلایلی ، اسکله از شهرک ها دور بود. بعلاوه ، پنج یا شش کیلومتر در امتداد اوکا پیاده رفتیم.

در ساحل رودخانه مستقر شدیم. جنگل ، علف تازه ، پرندگان ، زنبورها ، پروانه ها. هیچ کس در اطراف نیست ، فقط گروه ما - دوازده نفر. ما اوقات فوق العاده ای داشتیم: با گیتار آواز می خواندیم ، کنار آتش می نشستیم ، چای با دود می نوشیدیم ، ماهی دودی که همان جا صید شده بود. چهار روز به سرعت گذشت.

تصمیم گرفتیم روز پنجم بعد از ناهار برگردیم. توجه داشته باشید که از آنجا که مکانها دور هستند ، تراموا رودخانه فقط دو بار در روز - صبح و عصر - حرکت می کرد. همه چیز خوب است.

درست است که ساعتهای مکانیکی روی دو پسر متوقف شد ، اما این آنقدر چیز بی اهمیتی است که هیچ کس به آن توجه نکرد. شما هرگز نمی دانید ، شاید آنها فراموش کرده اند که شروع کنند ، یا آنها از ضربه جلوگیری کردند ، ما دویدیم ، فوتبال بازی کردیم.

روز پنجم: چادرها بسته شده اند ، وسایل در کوله پشتی بسته بندی شده اند ، زباله ها برداشته شده ، آتش خاموش شده است. دانش آموزان ساعت های خود را بررسی کردند و یکی پس از دیگری در مسیر باریک به اسکله حرکت کردند. من در کنار دوستم ، سازمان دهنده و "رهبر" سفر ما ، میخائیل ، قدم زدم.

ساعت حدود ساعت چهار بعد از ظهر بود. راه می رفتم و به آسمان ، به خورشید نگاه می کردم و چیزی مرا گیج کرد.

من به دوستم گفتم: "عجیب است ، دیروز در همان زمان خورشید بسیار بالاتر از امروز بود." او موافقت کرد.

ما با صبر و حوصله منتظر رسیدن تراموا بودیم. اما 10 ، 20 ، 30 دقیقه گذشت و او آنجا نبود. و کمی تاریک برای این زمان از روز. ناگهان مردی ظاهر شد و گاوی را جلوی خود راند.

- آیا می دانید چرا تراموا وجود ندارد؟ - از او پرسیدیم.

مرد پاسخ داد: "بچه ها ، شما دیر کردید ، او رفت."

- چطور رفتی؟ زمان فقط شش است و ما چهل دقیقه منتظر بودیم.

- شش چیست؟ دانش آموزان ، به آسمان نگاه کنید! خورشید بسیار کم است. الان هشت است من گاو را از مرتع می راندم.

همه به ساعت هایمان نگاه کردیم. همه (!) زمان یکسانی دارند - 18:00. بله ، ساعت روی دو نفر از آنها متوقف شد ، آنها ساعت را تعیین کردند و از دیگران پرسیدند. اما گروه بزرگ است ، همه ساعت دارند.

متعجب و ناراحت شدیم. ما ناراحت هستیم زیرا به والدین در مورد پیاده روی پنج روزه گفته شد ، اکنون آنها نگران خواهند بود و به دنبال ما هستند (به هر حال ، این همان چیزی است که بعداً معلوم شد). جایی برای تماس و اخطار وجود ندارد. تلفن در غرفه تنها در اسکله خراب است. و همه ما از این سوال عذاب می کشیم - این دو ساعت کجا رفت؟

کاری برای انجام ندادن ، به محل اصلی خود بازگشتند. آنها چادر برپا نکردند. تصمیم گرفتیم شب را کنار آتش بنشینیم و در حال حاضر در تراموا صبح حرکت کنیم.

میشکا گیتار می نواخت ، چای می نوشید ، آواز می خواند. اما روحیه چندان شاد نبود. ما ناراحت بودیم که احتمالاً والدین دچار وحشت شده اند و دوباره تماس گرفته اند. خوب است که از قبل به مادرم گفتم ممکن است دیر کنیم. این او بود که وقتی از راه گذشت ، به همه اطمینان خاطر داد. روز بعد با خیال راحت به مسکو رسیدیم.

سالها بعد.من هنوز از این سوال عذاب می دهم: چگونه همه بچه ها دو ساعت عقب بودند؟

به هر حال ، در آینده بیش از یک بار در مورد این مکانهای دور افتاده شنیدم. یکی از دوستانم به من گفت که مردم مخصوصاً برای برخورد با چیزی مرموز به آنجا رفته اند.

توصیه شده: